وبلاگ سرلوحه‌های موج چهارم نوشت: دشمن‌ترین دشمن احمدی‌نژاد هم که باشی، نمی‌توانی انکار کنی که دولت نهم، ترازی از مردم داری و خدمتگذاری ایجاد کرد که دولت‌های بعد برای حفظ آبرو و موجودیت خود هم که شده مجبورند این حد نصاب‌ها را حفظکنند.

اگر جسارت احمدی‌نژاد در ورود به هدف‌مندی یارانه‌ها نبود دولت‌های بعد از او نیز به مانند دولت‌های پیش از او، هرگز به این فکر نمی‌کردند که اقتصاد محتضر ایران نیازمند درمان اساسی است، نه مسکن‌های مقطعی.

اگر مقاومت احمدی‌نژاد در مسأله هسته‌ای نبود، شاید هرگز «لزوم حفظ غنی‌سازی اورانیوم» به خط قرمز نظام تبدیل نمی‌شد و شاید امروز هم مانند دولت‌های قبل‌تر باید بر سر «تعلیق غنی سازی» برای ادامه مذاکره کوتاه می‌آمدیم.

اگر میزان پُرکاری دولت احمدی‌نژاد نبود، امروزه روز وزرای دولت یازدهم، نه تنها برای ثبت ساعت حضور بیشتر در وزارتخانه تا نصفه شب با هم رقابت نمی‌کردند، که به مانند دولت‌های قبل‌تر رأس ساعت اداری به وزراتخانه وارد می‌شدند و بعد از ساعت اداری دیگر تا فردا وزیر مورد نظر در دسترس نبود.

اگر بدعت احمدی‌نژاد در خلق حماسه سفرهای استانی نبود، امروز هرگز شاهد سفر قابل تقدیر دکتر روحانی به خوزستان نبودیم.

شک نکنید... انقلاب، این خدمات احمدی‌نژاد را هرگز فراموش نخواهد کرد.